لشکر استخدام های دولتی اجازه رفرم اقتصادی را نمی دهد

اقتصاد > اقتصاد کلان - سایت صدای اقتصاد نوشت:

محمدحسین کریم پور، رئیس پیشین کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران ، در در حال حاضر عضویت هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران است. آنچه می خوانید پاسخ کریم پور به پرسشی درباره عدم پرداخت یارانه های تولید به میزان پیش بینی شده است.

دولت رقم 5 هزار و 272 میلیارد یارانه را برای بخش تولید تصویب کرده بود ولی در هشت ماه امسال از این میزان تنها 500 میلیارد به صنعت، 300 میلیارد کشاورزی و 175 میلیارد به حمل ونقل پرداخت شد. در حالی که قرار بود 1200 میلیارد به صنعت، 1200 میلیارد به حمل و نقل و 1000 میلیارد به کشاورزی پرداخت شود. به نظر شما فاصله میان رقم مصوب حمایت از تولید و رقم پرداختی واقعی تا چه اندازه به این بخش ها آسیب وارد کرده است؟

محمدحسین کریم پور: اقتصاد ایران به تزریق درآمد نفتی حاصل از ٢/٢ میلیون بشکه نفت با بهایی که مدتها بیش از صد دلار ماند، عادت کرده بود. سفره بزرگی برای مصرف این در آمد پهن شد که یک شاخص آن وجود ٣/٧ میلیون کارمند حاکمیت و ٢ میلیون بازنشسته مستمری بگیرست.مطالعات می​گوید کار مفید این افراد، کمتر از یک ساعت در روزاست. حالا تحریم حجم نفت صادراتی را نصف کرده و تحولات اخیر بازار بهای هر بشکه را نیز بازهم کمتر از نصف کرده است. درآمد نفتی کشور در سال آتی عملا یک چهارم سال قبل  تحریم​های شدید موجود است. اما آن لشکر حقوق بگیر نه تنها کاهش نیافته بلکه بر اساس تعهدات بوجود آمده در دولت قبلی امسال ١٨٠ هزار نفر هم افزایش می یابد.

با استمرار کاهش قیمت نفت پیش بینی آن است که سال بعد منابع صرف بودجه جاری شده و بودجه ٤٠ هزار میلیارد تومانی عمرانی عملا محقق نشود. البته در همین دوره اخذ مالیات افزایش می​یابد. به زبان ساده  لشکر کم فایده و پرهزینه کارمندان حاکمیتی حقوق، مزایا و رشد سنواتی خود را همچنان دریافت خواهند کرد، ولو کار عمرانی تعطیل بوده و سنگ روی سنگ گذاشته نشود.  انتظار می​رود تولید کنندگان، صنایع و تجارت کشور علیرغم رکودی که قطع بودجه عمرانی تشدیدش میکند،  کمبود این هزینه را از زیر سنگ هم شده  در آورده و در غالب مالیات بپردازند.

مشکل اول  اقتصاد کشور این لشکر پر تعداد و کم فایده است که تا به تغذیه از بدن کشور ادامه می دهد، خونی برای به جریان افتادن نمی ماند. توجه دارید که کارمند بیکار برای سرگرمی هم شده بخشنامه و مقررات و بگیر و ببند تولید می کند و مانع کار و تولید می​شود. خدای نکرده اگر اخلاق نداشته باشد همین را محل درآمد و فساد هم  می​کند.  خوب در این وضعیت فکر می​کنید معلوم نیست چرا دولت نمی تواند تعهداتش را عمل کند؟ سهم یارانه تولید را نمی​دهد؟ طلب پیمانکاران را نمی​دهد؟ ممیزان مالیاتی اینچنین فشار می آورند؟ تا تابوی مقدس تعهد ملی به تامین لشکر کارمندی حل نشود هیچ رفرم اقتصادی در ایران ممکن نیست.