یادداشت/ مربیان پیش‌دبستانی در اولویت‌های استخدامی آموزش و پرورش قرار گیرند
با اعلام استخدام نیروهای جدید برای آموزش و پرورش و افرادی که دارای اولویت استخدام هستند، به نظر می‌رسد حق افرادی از جمله مربیان پیش‌دبستانی نادیده گرفته شود.
به گزارش خبرگزاری فارس از یزد، فرا رسیدن ماه مهر همواره با دغدغه‌های معلمان و اولیای دانش‌آموزان برای کیفیت‌بخشی آموزشی همراه بوده و از چند سال پیش نیز که کمبود نیرو، آموزش و پرورش را دچار مشکل کرده، به کارگیری مربیان پیش‌دبستانی به خواسته و دغدغه‌ای برای معلمان و اولیای دانش‌آموزان تبدیل شده و این یادداشت نیز از سوی یکی از معلمان با سابقه آموزش و پرورش استان یزد در همین راستا تهیه شده است.
چندی است که ماه مهر آغاز شده و فرزندان برومند این مرز و بوم همراه با همکاران فرهیخته فرهنگی ما با رسیدن بهار علم و دانش راهی کلاس‌های درس شده‌اند.
در آخرین روزهای تابستان که آینده‌سازان ایران اسلامی و خانواده‌هایشان خود را برای سال جدید تحصیلی آماده کرده‌اند، کارکنان زحمتکش آموزش و پرورش از وزیر، مدیرکل، مدیران ستادی و کارمندان نواحی گرفته تا مدیران و معاونان مدارس نیز با تلاش شبانه‌روزی، مدارس را برای استقبال از معلمان و دانش‌آموزان آماده کردند که تلاش‌های آنها شایسته تقدیر است.
یکی از دغدغه‌های مسئولان آموزش و پرورش در شروع سال تحصیلی، سازماندهی کادر آموزشی مجرب برای تدریس در مدارس سراسر کشور است و اگر در جایی کمبودی وجود داشته باشد، باید به نحوی امکان به خدمت گرفتن نیروهای جدید فراهم شود.
عده‌ای گمان می‌کنند که کار معلمی، شغلی آسان و بی‌دردسر است در حالی که به نظر من معلمی می‌تواند شغل دلپذیری باشد به شرط آنکه فرد به کارش علاقه داشته باشد و مطمئن باشید اگر کسی به بودن در کنار کودکان و نوجوانان علاقه نداشته باشد، کلاس و حضور در جایگاه معلمی برای او بی‌نهایت سخت و آزاردهنده خواهد بود و چاره‌ای ندارد که به هر ترتیبی شده از این موقعیت بگریزد حتی اگر مجبور باشد در موقعیت سخت‌تری قرار گیرد.
علم و تخصص هر شخص را شاید بتوان به راحتی اندازه گرفت اما دیده‌های بنده در مدت حضور بیش از یک دهه در آموزش و پرورش گواه آن است که علاقه به شغل معلمی افراد، تا زمانی که در سر کلاس حاضر نشود، قابل ارزیابی نیست و نخستین فردی که به این امر واقف می‌شود، خود شخص معلم است.
یکی از دوستان بنده که فارغ‌التحصیل رشته حرفه و فن بود، فقط سه سال توانست در رشته مربوطه در مدرسه راهنمایی تدریس کند و اکنون بیش از 10 سال است که جزء کادر اداری آموزش و پرورش شده و علاقه‌ای به بازگشت به کلاس ندارد.
کارشناسی از کارشناسان هسته گزینش آموزش و پرورش یزد گفت: وقتی با افرادی که برای ورود به شغل آموزگاری آمده‌اند مصاحبه می‌کنیم در صحبت‌هایشان عشق به معلمی موج می‌زند و با اینکه به آنها تأکید می‌شود که آنها به عنوان معلم استخدام می‌شوند نه کارمند، مدتی بعد، بعضی از آنها خود را به در و دیوار می‌زنند که از کلاس فرار کنند و تقلا می‌کنند ادامه خدمت خویش را در پست‌های اداری دنبال کنند.
خانمی از استان دیگری به یزد منتقل شده بود و همسر وی از اینکه برای این همکار خانم، ابلاغ آموزگاری زده بودند، به شدت عصبانی بود و معتقد بود همسر من خیلی بتواند لطف کند، مدیریت یا معاونت مدرسه‌ای را قبول می‌کند و اگر در نهایت هم کارمان پیش نرفت از طریق گواهی پزشکی کارمان را پیش خواهیم برد.
این در حالی است که وقتی با یکی از معلم‌های دوران دبیرستانم برخورد کردم، با افتخار از حضور نزدیک به 30 سال در کلاس درس ابزار رضایت می‌کرد و جالب اینکه بارها در این مدت به وی پیشنهاد مشاغلی بالاتر شده و وی رد کرده بود.
همه این موارد مطرح شد تا بدانیم قرار است تا چند روز آینده، چند هزار نفر از داوطلبان به عنوان همکار ما وارد آموزش و پرورش شوند و افرادی که وارد می‌شوند، به طور قطع از نظر بنیه علمی و تخصصی جزء بهترین‌ها هستند اما همانطور که اشاره شد، علاقه معلمی چیزی است که تا فرد در محیط مربوطه قرار نگیرند، قابل رصد نیست و ممکن است شخصی که از نظر علمی ضعیف‌تر بوده و در آزمون رد شده، به مراتب کارایی بهتری داشته باشد.
امکان سنجش ماندگاری افراد متقاضی شغل معلمی حتی در مورد کسانی که از دانشگاه فرهنگیان فارغ‌التحصیل می‌شوند و از همه نظر برای این کار تربیت شده‌اند، به وسیله خبره‌ترین کارشناسان هم وجود ندارد با این همه فرصت بی‌نظیری در مقابل آموزش و پرورش قرار گرفته است و آن وجود افرادی است که شاید شرایط کلاسیک معلمی را نداشته باشند اما در علاقه اغلب آنها به تدریس کمترین شک و شبهه‌‌ای وجود ندارد.
این افراد که همان مربیان دوره پیش‌دبستانی هستند، با کمترین حقوق و مزایا در کلاس‌های درس و آمادگی‌ها و یا مدارس قرآنی سال‌ها به تربیت و آموزش فرزندان ما همت گمارده‌اند و تجربه کسب کرده‌اند.
در استان یزد متاسفانه اغلب این مربیان با دلایل واهی از استخدام حق‌التدریسی هم محروم شده‌اند و تعجب‌آور است که مدیرکل آموزش و پرورش استان یزد چرا از به کارگیری این مربیان که سال‌ها امتحان خود را پس داده و می‌توانند با کمترین هزینه سال‌ها از وجود آنها در سر کلاس‌های درس بهره گرفت، امتناع کرده و دل در گروی کسانی دارد که برخی از آنها با وجود هزینه‌های فراوان مادی و معنوی که برایشان صورت گرفته، نمی‌توانند معلم باقی بمانند.
به قولی وی «نقد را ول کرده و نسیه را گرفته است» و البته قصد نداریم که آزمون استخدامی پیش روی آموزش و پرورش را زیر سئوال ببریم بلکه حرف ما این است مربیان و حق‌التدریس‌ها در این جا اولویت دارند، چراکه آنها یکی از شرایط اساسی را برای معلمی دارند و قادرند دانش و تخصص کار را هم فرا بگیرند.
امیدوارم مسئولان در دولت و نمایندگان مجلس اجازه ندهند حق مربیان پیش‌دبستانی که در واقع حق مردم برای داشتن معلمان کارآزموده است، ضایع شود.
===============
یادداشت: مهدی جعفری