آموزش‌وپرورش برنامه‌ای برای استخدام آموزش‌دهندگان باسابقه ندارد/ به صورت آزاد بیمه می‌شویم

تعدادی از معلمان نهضت می‌گویند: چند سالی است که آموزش دهنده هستیم و در مسیر شهر تا روستا رفت و آمد می‌کنیم؛ اما هنوز قولی بابت استخدامی از سوی آموزش و پرورش به ما داده نشده است.

در دهه 50 و حکمرانی پهلوی‌ها بر ایران، آمار بی سوادان به دلیل مشکلات اقتصادی و فرهنگی فراوان بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) که همواره به عدالت فرهنگی و اجتماعی اعتقاد داشتند در تاریخ ۷ دی 1358دستور تاسیس نهضت سوادآموزی را صادر کردند. مدیریت نهضت به مدت سه سال به صورت شورایی اداره شد و بعد از آن ریاستش به عهده حجت الاسلام محسن قرائتی قرار گرفت.

بعد از راه اندازی نهضت، آمار باسوادان از 47 درصد در سال 57 به 87 درصد تا سال 1386 افزایش یافت.
این سازمان با شعار نهضت ادامه دارد؛ به کار خود ادامه داد اما مشکلات آموزش دهندگان همچنان، تیتر یک روزنامه‌ها و سایت‌های خبری است.

در این مصاحبه سراغ تعدادی از آموزش دهندگان نهضت رفته ایم تا از مشکلات آنها جویا شویم.
در ابتدا تعدادی از آنها از انجام مصاحبه ممانعت کردند.
یکی از معلمان نهضت که به تازگی به جمع آموزش دهندگان پیوسته است در مصاحبه با خبرنگار صبح قزوین از مشکلات خود سخن گفت و اذعان کرد: به آموزش دهندگان نهضت حقوق ثابت داده نمی‌شود و به ازای قبولی هر فرد مبلغی از طرف آموزش و پرورش پرداخت خواهد شد؛ در حالی که آموزش دهندگان مانند معلم و یا حتی بیشتر از آنها برای سواد آموزان زحمت می‌کشند.
وی ادامه داد: سواد آموزان اغلب بخاطر تاهل و افزایش سن، دغدغه‌های مخصوص به خود را دارند و به سختی می‌توان به آنها آموزش داد و حقوق به ازای قبولی ظلم بزرگی در حق آموزش دهندگان است.
این آموزش دهنده نهضت بیان کرد: آموزش دهندگان از خدمات رفاهی معلمان از جمله کارت رفاهی فرهنگیان بهره مند نیستند و آموزش و پرورش آنها را به عنوان نیروی خود نمی‌پذیرد.
وی در مورد نحوه برگزاری کلاس‌ها گفت: آموزش دهنده‌ها علاوه بر اینکه خودشان آموزش دهنده‌ها را جستجو می‌کنند بلکه آموزش و پرورش برای برگزاری کلاس مکانی در اختیار ما قرار نمی‌دهد و ما مجبور هستیم خودمان برای پیدا کردن مکان اقدام کنیم.
این معلم نهضت تصریح کرد: محدودیت سنی که برای سواد آموزان تعیین کرده اند 49سال است و در صورت آموزش به سوادآموزان 50 سال، هیچ مبلغی بابت قبولی این سوادآموز از طرف آموزش وپرورش به آموزش دهنده داده نمی‌شود.

یکی دیگر از معلمان نهضت در مورد عدم حضور برخی از سوادآموزان در کلاس‌ها گلایه کرد و گفت: سوادآموزان بخاطر مشکلات خانوادگی در سر کلاس حاضر نمی‌شوند و با وجود تلاش‌های آموزش دهنده‌ها در جذب آنها با شکست مواجه می‌شویم.
وی افزود: جالب است بدانید من خیلی از مواقع مجبور هستم، اجازه سوادآموزان برای حضور در کلاس از خانواده‌های آنها بگیریم.
این معلم نهضت در مورد فرهنگ سوادآموزی در کشور اذعان کرد: متاسفانه بزرگترین مشکل ما، عدم وجود فرهنگ مناسب و احساس بی نیازی افراد به سوادآموزی است؛ همین مسئله باعث عدم حضور سوادآموزان در کلاس‌ها می‌شود.
وی ادامه داد: باید بگویم هنوز هم افرادی در جامعه حضور دارند که آموختن علم را جز حقوق معنوی زنان نمی‌دانند و کوته فکری در این زمینه مانع حضور زنان و مادران بر سر کلاس‌ها می‌شود.

یکی دیگر از آموزش دهندگان نهضت بیان کرد: بازرسان آموزش و پرورش در صورت عدم حضور افرادی که ثبت نام کرده اند کلاس را منحل می‌کنند؛ منحل کردن کلاس‌ها بدون در نظر گرفتن زحمت آموزش دهندگان انجام می‌گیرد و بقیه سوادآموزان هم از حضور در کلاس‌ها محروم می‌شوند.
وی در مورد مشکلات خود گفت: یکی ازدلایلی که باعث شد، به سمت نهضت گرایش پیدا کنم، بیمه و سابقه کاری بود که البته این امتیاز مثبت به سختی به ما داده می‌شود.
این معلم نهضت ادامه داد: در صورتی که تعداد سوادآموزان به سقف مورد نظر آموزش و پرورش برسد بیمه می‌شویم و این درحالی است که اگر سوادآموزان در آخر ترم قبول نشوند نه تنها هزینه ای به ما داده نمی‌شود، بلکه باید هزینه بیمه را باید به آموزش و پرورش برگردانیم.
وی اذعان کرد: آموزش و پرورش وظیفه بیمه آموزش دهنده‌ها را به عهده نمی‌گیرد و ما به صورت آزاد بیمه می‌شویم.

یکی دیگر از معلمان نهضت بیان کرد: آموزش و پرورش تنها وظیفه پرداخت بیمه را در صورت قبولی سوادآموزان بر عهده می‌گیرد و همین موضوع باعث می‌شود که آموزش دهنده‌ها از خدمات رفاهی آموزش و پرورش بهره مند نشوند.
وی در ادامه افزود: عدم نظارت جدی آموزش و پرورش در برگزاری کلاس‌ها باعث شده است اشخاصی برای رسیدن به مقدار قبولی بیشتر و حق بیمه، افراد باسواد را جایگزین بی‌سوادها کنند.
این آموزش دهنده نهضت اذعان کرد: هم اکنون در لیست سواد آموخته‌ها بخش نهضت آموزش و پرورش، اسامی وجود دارد که با مدرک دیپلم بی سواد هستند و ما نمی‌توانیم اثبات کنیم که آنها بی سواد هستند.
وی اضافه کرد: البته امسال بخاطر قوانین سخت گیرانه ای که آموزش و پرورش تعیین است، شخصی نمی‌تواند سوءاستفاده کند.

یکی دیگر از آموزش دهندگان از مظلومیت هم صنفی‌های خود سخن گفت و اذعان کرد: متاسفانه عدم فرهنگ سازی مناسب برای بی‌سوادان باعث شده است، آموزش دهنده‌های جوان را نپذیرند و یادگیری برایشان سخت شود.
وی ادامه داد: کاش همانگونه که برای آموزش دهنده‌ها کلاس‌های توجیهی و نحوه برخورد با سوادآموزان گذاشته می‌شد برای سواد آموزان نیز فرهنگ سازی انجام شود.
این آموزش دهنده از نحوه استخدام معلمان نهضت گلایه کرد و گفت: بعد از این همه تلاش و سابقه هنوز اقدامی برای استخدامی این معلمان انجام نگرفته است.
وی ادامه داد: چند سالی است که من آموزش دهنده هستم و در مسیر شهر تا روستا رفت و آمد می‌کنم؛ هم اکنون به مدت یک ماه خانواده ام را ندیده ام و برای تدریس در روستاها مجبور به نقل مکان شده ام؛ اما هنوز قولی بابت استخدامی از سمت آموزش و پرورش به من داده نشده است.

یکی دیگر از معلمان نهضت در مورد نحوه پرداخت حقوق خود عنوان کرد: هم اکنون آموزش و پرورش 7میلیون تومان از حقوق مرا پرداخت نکرده و همین مسئله باعث شده است من بدهکار شوم و برای رفت وآمد به روستا و مخارج خودم در روستا نیاز از دوستانم پول قرض بگیرم.
وی در پاسخ به سوال خبرنگار صبح قزوین در مورد نحوه اعتراضش نسبت به حقوق‌های تعویقی چنین گفت: من همیشه در حال رفت و آمد آموزش و پرورش هستم و از آنها حقوق عقب افتاده ام را طلب می‌کنم، اما متاسفانه همیشه با جواب منفی روبرو می‌شوم.
این معلم باسابقه نهضت ادامه داد: عدم پرداخت حقوق ثابت به آموزش دهنده‎‌ها دلیل بروز چنین مشکلاتی است.
انتهای پیام/2004